Τον περασμένο Αύγουστο, που συγκεντρωθήκαμε για μία ακόμη φορά στο χωριό μας για να γιορτάσουμε το Δεκαπενταύγουστο, πληροφορηθήκαμε με έκπληξη ότι υπήρξε πρόταση εκ μέρους της Μητρόπολης να εκποιηθεί μέρος των ακινήτων που κατέχει η εκκλησία του χωριού, και συγκεκριμένα ο ξενώνας, και να περάσει στην κυριότητα του σημερινού μισθωτή, ως αντάλλαγμα για οφειλές της εκκλησίας που, όπως ο ίδιος υποστήριξε, έχει καταβάλει για λογαριασμό της.

Για τον λόγο αυτόν ο Σύλλογος Απανταχού Καστριωτών και ο Πολιτιστικός και Λαογραφικός Όμιλος Γυναικών Καστριώτισσας πραγματοποίησαν συνάντηση με τον πρωτοσύγκελλο της Μητρόπολης Φωκίδος, αρχιμανδρίτη Νεκτάριο Μουλατσιώτη. Ο πατήρ Μουλατσιώτης αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι υπήρξε τέτοια πρόταση εκ μέρους της Μητρόπολης, τονίζοντας ότι ο μητροπολίτης κ. Θεόκτιστος επιθυμεί να γνωρίζει τη θέληση όλων των Καστριωτών, με την οποία και θα συνταχθεί.

Η διεκδίκηση της κυριότητας από τη μισθώτρια εταιρεία συνδέθηκε με την πρόθεση να κλείσει το μαγαζί, θέτοντας τέλος στην αδιάλειπτη λειτουργία του και διακόπτοντας βίαια μια μακρόχρονη παράδοση, προϊόν της άρρηκτης σχέσης μεταξύ της εκκλησίας και της τοπικής κοινωνίας.

Ο ιστορικός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι αδιάσπαστα συνδεδεμένος με την ιστορία και την καθημερινή ζωή της Καστριώτισσας. Η ζωή της κοινότητας διαρθρωνόταν πάντοτε γύρω από την εκκλησία, η οποία επιτελούσε, πέρα από το πνευματικό, και κοινωνικό έργο, ιδιαίτερα σημαντικό σ’ ένα μικρό ορεινό χωριό. Έτσι, η εκκλησιαστική περιουσία διετίθετο για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων, καθώς στον ενοριακό ναό ανήκαν δύο κτίσματα ιδιαίτερης σημασίας για την κοινότητα, το σχολείο και το καφενείο-μικρό παντοπωλείο της πλατείας.

Το μαγαζί της πλατείας, πέρα από τις προφανείς ανάγκες που εξυπηρετούσε, αποτελούσε το ζωντανό κέντρο του χωριού, κυρίως σε εποχές που η επικοινωνία ήταν δύσκολη. Οι ιδιαίτερες συνθήκες του τόπου επέβαλλαν τη λειτουργία του και τους χειμερινούς μήνες. Γι’ αυτό όποιος μίσθωνε το μαγαζί αναλάμβανε τη δέσμευση να το διατηρεί ανοιχτό όλο τον χρόνο. Οι εκάστοτε μισθωτές τηρούσαν με συνέπεια τη δέσμευση αυτή και λειτουργούσαν με γνώμονα το όφελος της κοινότητας, υποχρέωση που απορρέει άλλωστε από το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ακινήτου. Παρά τις αλλαγές στον τρόπο ζωής, ο σκοπός αυτός εξυπηρετήθηκε μέχρι σήμερα και από τον σημερινό μισθωτή.

Η άποψη του Συλλόγου είναι ότι η εκποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας δεν μπορεί ποτέ να είναι επωφελής για την ενορία. Συγκεκριμένα, η προτεινόμενη συναλλαγή στερεί το χωριό από το σημείο αναφοράς του και τoν ενοριακό ναό από ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο, που η επωφελής εκμετάλλευσή του θα μπορούσε να του εξασφαλίσει ένα σταθερό έσοδο, απαραίτητο για την ομαλή λειτουργία του και την εκπλήρωση των σκοπών του.

Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε ότι θα πρέπει να τηρηθεί η υπάρχουσα σύμβαση, καθώς και οι οικονομικές υποχρεώσεις του μισθωτή που απορρέουν από αυτή, προκειμένου η εκκλησία να μπορέσει να αφοσιωθεί απρόσκοπτα στο έργο της.

Έχουμε ιστορικό χρέος να προστατέψουμε την περιουσία του χωριού, που μας δόθηκε από τους γονείς μας και οφείλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας.